අපි දුකෙන් ඉමු

පපුව ඇතුලෙ
මොකද්දෝ හිරවෙලා වගේ
නොතිබ්බානං
ඇත්තමයි මැණික
මට නුඹ ගැන
නොහිතා ඉන්න තිබුණා
ආදරේ නොකර ඉන්න තිබුණා
මෙච්චර වද නොවී ඉන්න තිබුණා
නුඹටත් සතුටින් ඉන්න තිබුණා

රිදෙන්නේ උඹ ඉන්න තැන

ආදරය යනු සතුටම ද
සතුට ආදරයම ද
දුක දැනෙන වරායක් පාසා
ආදරය ලියලා වැඩුණු හැටි
අමතකම වීද
අඬ අඬා ආදරය කරන එක
පුරුදු වෙලා මැණික
මේ රිදෙන්නේ පපුවේ
උඹ ඉන්න තැන
වෙන්න ඇති නේද

ප්‍රදීපාගාරයක් වෙන්නන්.....

ගල් පර අතරින් කිසිම දා
නුඹ නොඑන බව දැන දැනත්
ගල් පර අතර සිර නොවී
යන්න මඟ කියා දෙන්නන්
නොපෙනී නුඹ යන තුරා
නොසැලී බලා ඉන්නම්
යළිත් දකිනු රිසියෙන්
මඟ එළි දල්වා බලා ඉන්නම්
නොපෙනී නුඹ යන තුරා
නොසැලී බලා ඉන්නම්
මඟ කියා දෙන ප්‍රදීපාගාරයක් වෙන්නන්

කවදාහරි දවසක
පොතක් වුනොතින් මේ පැදි
තියේවි හිස් පිටක්‌
නොලියූ කිසිත්
එයයි පිදුම - ඒ නුඹේ නමටයි