එයා ඒවා බලන්නෙ නෑ
ඒත් කවදා හරි බලයි
මම නැති දාක හරි බලයි
එතකොට හරි තේරෙයි
කොච්චර ආදරේ කළාද කියල
කොච්චර විඳවලාද කියල
මැරෙන එක කොච්චර අමාරුද කියල
ඊටත්
මැරි මැරී ජීවත්වෙන එක කොච්චර කරුමයක්ද කියල
මතු ආත්මෙක හරි
මාව ලැබෙන්න කියල හිතයි
මට කවදා හරි
මතු ආත්මෙක හරි
මේ කඳුලු ඔක්කොම
එයාගෙ උරහිසට බර වෙලා
අඬල අඬල
ඇති වෙන්න කෑ ගහල අඬල
ඉවර කරල දාන්න පුළුවන් වෙන්න
එක මොහොතකට හරි
අපිට ලැබෙන්න ප්‍රාර්ථනා කරයි
අනේ එහෙම කරන්න....🙏🙏🙏🙏
අටයි තිස් හතර
ඇය නිහඬ වී තිබුණි
ඊට මිනිත්තු පහකට පෙර මා අමතා
සුළු මොහොතකින් ඇය නිහඬ වී තිබුණි
ඔබේ ආදරණීයයන්ට ප්‍රතිචාර දැක්වීමට
මිනිත්තු පහක්වත් ප්‍රමාද විය යුතු නැත
එවැනි ප්‍රමාදයන්
ජීවිත කාළයම නුඹ හඬවනු ඇත
නුඹ ජීවත්ව සිටියද
මියෑදුණු අයෙකු බවට පත් වනු ඇත
නුඹට ස්තූතියි
මා මේ තත්ත්වයට ශක්තිමත් කළාට
ජීවිතයේ ප්‍රශ්න වලට
මා නොදැන සිටි පිළිතුරු කියා දුන්නාට
නුඹේ ආදරණීයයන්ටත් කියා දෙන්න
තාවකාලික වුවත්
ඉන් මහත් සුවයක් ඇති බව
පැය කිහිපයකට හෝ
මහා හයියෙන් හඬන්නට නොහැකි තැන
දුක දුම් රොටු බවට පත් කර
ඉහලට ඉහලට ගොස්
බාල්කයේ වැදී
නොපෙනී යන වග
මමද දිනක
එලෙස නොපෙනී යනු ඇත
එතෙක්
නුඹ කියා දුන් ලෙස
ජීවිතය විදවමි
නුඹට අනේක වාරයක් තුති
🙏 🙏🙏🙏
...... .....
පපුව පුපුරා රිදුම් දෙද්දිත්
උදුර උදුරා අතට ගෙන
එහෙට මෙහෙට හරවා
බලමින් ලේ වැක්කෙරෙන'යුරු
සිනාසෙන්නී
නුඹයි අයුක්තියට අධිපති දෙවඟන
ජීවිතය ඉල්ලා කෑ ගසද්දිත්
නෑසුනා සේ දත් විරිත්තා
මහා කඨෝර හිනාවක්
මා දෙසට දමා හල
නුඹයි අයුක්තියට අධිපති දෙවඟන
දිනෙන් දින දළු ලා වැඩුනු
ප්‍රේමයේ මහා වෘක්ෂය
ඒක පාර්ශ්වික තීන්දුවකින්
කපා බිම දා
එයිනුත් නොනැවතී
වැටුණු වෘක්ෂයටද
පොරෝ පහර දෙකක් එල්ල කළ
නුඹයි අයුක්තියට අධිපති දෙවඟන
වහලයේ බාල්කය
සයනයේ උඩු බැළි අතට
කඳුලු වගුරන මා දෙස
සමච්චල් බැල්මක් හෙලන්නේය
වේදනාවන්ට සහනය
තමා ලඟ ඇත්තාක් මෙන් සිතා
හෙතෙම මට අඬ ගසන්නාක් බඳුය
කැකෑරෙමින් ඇති ජීවිතය
හිස් අවකාශයට බාර දී
නික්මෙන්නට අවැසිය
ඔව්
ඉක්මනින්ම
එවැනි තීරණයක් වළක්වන
ඇස් හයකින්
ඉතිරිව ඇත්තේ හතරක් පමණි
ඉතිරි ඇස් දෙක
එම තීරණය දිරි ගන්වමින් සිටී
ස්තූතියි එයට 🙏
කාස්ටක කොටුවේ
සූක්ෂම නොමිනිසුන් අතරේ
තීක්ෂණ නෙත් විදා
නෙතින් නෙත හිනැහුණේ
ඇයිද අප නෙත් හමුවුණේ
වික්ෂිප්ත දෙහදක් ශේෂ කල සොදුරු තහනම් හැඟීමක සැමරුම්
නෙතින් නෙත නුඹ මුණගැසුනු දින
ඒ වගේමැයි
තිගැස්සෙන කවියක නුරුස්සන පදවැල්
සුපුෂ්පිත කුසුමක් මිළින වන
අහිංසක නුඹෙ දඩබ්බර වෙනසක්
සිතින් සිත නුඹ මුණගැසුණු දින
ඒ වගේමැයි
විරහබර ගීයක හැඟුම්බර පදවැල්
නවතින්න....නවතින්න....නවතින්න....
කොපුල් පුපුරා
නුවන් උතුරා
ජීවය මගේ
උදුරා ගනු එපා
නවතින්න....මොහොතක්....නවතින්න
මධුපානයක
තවරාත්‍රියක
හිත් ගාව රහසින්....රහසින්
හිනැහි හිනැහී කොනිත්තනු නවතා
නවතින්න....මොහොතක්....නවතින්න
හිත කීරි ගැහෙනා
පෙර මතක අවුලා
නුඹ උන්නු හදවත....හදවත
පුපුර පුපුරා පුලුස්සනු නවතා
නවතින්න....මොහොතක්....නවතින්න
"Excuses make today easier and tommorrow harder"
Then why?
Then why you just make today easier?
While making a harder tommorrow
Why can't we just live today?
No need of excuses
From both ways
Just think
Who can loose the best thing ever happened?
Who can live without the best person ever met?
Who can enjoy without the best part of the life?
Please don't close the gates!
Please don't close the gates!
I deaperatly need your affection!
Life without you is full of sorrow,
Life without you is life without life,
You are my breath,
You are my soul,
You are my everything!
Please don't close the gates.....🙏
...... .....
Dear God
Are you there
WTF you are doing
Take me out of this shitty world
Are you also enjoying my sorrow
Are you also enjoying my pain
Are you also enjoying my wounds
Take me soon
I beg you
I desperately request you
I can't smile while crying
I can't sing while crying
I can't calebrate while crying
Take me out of this shitty world
Take me out of this shitty life
මහ රෑට ජීවිතේ පට්ට ෆන් මචං නියමයි
කළුවරක පේන් නෑ ඇඬුව හැකි බං ඇති තරන්
තාලයක් නැතුවම ඇහෙන රැහැයි හඬ ජීවිතය වාගෙමයි
සින්දු දෙක තුන ප්ලේ වෙද්දි සද්දෙට, ඉකි ගහන සද්දෙවත් ඇහෙන් නෑ
හැඩකාර ගෑණු හිත් හරි සුන්දරයි මම ආදරෙයි
පණ යන්න ආදරේ කරපු තැන් වල මතක අච්චරයි මෙච්චරයි
අපි ආදරේ වුනත් අපිට ආදරේ උන් අඩු නෙවේ නෑ බං
උන්ට පුළුවන් මචං මරෙනකන් තද කරන් ඉන්න අපෙ හුස්ම කොට්ටෙකින්
අමාරුයි, ඒත් උන්ට මරුනන් ඒ සතුටම මදෑ නේ බං?
Mkcp Shasheen වරක් ඔහුගේ ප්‍රසිද්ධ කවියක මෙසේ පවසා තිබුණි.....ප්‍රේමය අවසන ඔහු සංතෝස විල අසල රෞද්‍ර ගිජු ලිහියකුව ජීවත් වෙයි......,
ඔබ ඕනෑම වෙලාවක එන්න
මා සිටින්නේ සංතෝෂ විල අසල
උසම උස ගසකයි !
මා මේ කවිය ලියන්නේ
කිසිදු වේදනාවකින් තොරවයි !
මා මෙහි වෙසෙන බව
ඔබට ලියූ තුරුපත්
හොටෙන් ඇන, දෙපයින් ඉරා
අන්න මේ ගස යට ඔහේ දිරායයි,
පොළොවට පොහොරවෙයි !
හීතල හීගඩු පිපෙන
උතුරු දූපතෙන් එන සුලඟ
ඔබෙ සුවඳ ගෙන එයි !
හීගඩු පිපුනහම
පිහාට්ටක් දෙකක් හලන එක
ගානක් නැහැ දැන් මට පුරුදුයි !
ඔබ ඕනෑම වෙලාවක එන්න
මා සිටින්නේ සංතෝෂ විල අසල
උසම උස ගසකයි !
මා මේ කවිය ලියන්නේ
කිසිදු වේදනාවකින් තොරවයි !
චන්ද්‍රයා චන්ද්‍රාලෝක එවුවහම
දිග හැරෙන කණාමැදිරි පියාපත්
මේ දුර්ග ගස නැග එයි.
ඇවිත් ඔබ මොබ ඇවිද
ඔබේ වග විමසයි, වද වෙයි !
එකෙක් දෙකෙක් අල්ලා ගස්කඳේ ගසා
මැරුවාම, ඒ වදෙත් ඉවරයි !
ගම් දනවු වලින් ඈතට
උසගසක වෙසෙන
රෞද්‍ර ගිජු ලිහිණියකු ගැන පුවතක්
නුදුරේදීම ඔබට සැලවෙයි
නමුත් විස්වාස කරන්න !
මා සිටින්නේ සංතෝෂ විල අසල
උසම උස ගසකයි !
මා මේ කවිය ලියන්නේ
කිසිදු වේදනාවකින් තොරවයි !
Mkcp Shasheen
------------------------------------------------
මේ ප්‍රේමය අහිමි වූ විටෙක මගේ තත්තවයයි. කළකට පෙර මේ බ්ලොග් අඩවියෙන්ම මෙය නුඹ කියවා ඇතැයි මම සිතමි......,
ඔබ නොමැති ජීවිතය නම්
දිය රැළිති නැති ගැඹුරු ගංගාවේ
පාවෙමින් සිටිමි උඩුබැලි අතට ඔහේ
නහය විතරක් චුට්ටක්
වතුරෙන් උඩට
හුස්ම ගන්නට අවැසි නිසා පමණක්
නිලංකාරය දෑස් වැසී ගොස්
දැවෙමින් රක්ත හිරු කිරණින්
මා සිටින්නේ දුක සතුට නාදුනන
ඔබ නොමති ජීවිතය නම් ගංගාවේ
ගැඹුරුම ගැඹුරු තැනක
උඩුබැලි අතට පාවෙමින්
ඉඳ හිට ඉහෙන පල් වතුර බිඳකින්
නිවාගෙන පිපාසය
පෙඳ පාසි නිව්වා වගේ මතකයි සාගින්න
ඔහේ පාවෙමි ඔහේ පාවෙමි
ඔබ නොමැති ජීවිතය නම් ගංගාවේ
තනියට ඔබ නොපැමිණෙන බව දනිමි
ඔහේ පාවෙන ජීවිතය නොවටිනා බවද දනිමි
ඔබෙනුත් අත්වැලක් නොලැබේනම්
වෙනකෙක් පිහිටට නොඑන බවද දනිමි
එබැවින් පාවෙමි
දුක සතුට නොදැනෙන
ඔබ නොමැති ගංගාවේ.....
එසේ පාවී අවසන මියෙමි.........
දිනූෂ ජයසිංහ (sondurusithuwili.blogspot.com)
--------------------------------------------------------
මා තෝරාගත යුත්තේ කුමක්ද? සංතෝස විල අසල රෞද්‍ර ගිජුලිහිණියාගේ චරිතයද? එසේත් නැත්නම්, නුඹ නොමැතිව ඔහේ පාවී මියෙන චරිතයද? මම නොදනිමි. ප්‍රේමය යනු ජීවිතය දැනුණු, ස්පර්ශ කළ නිමේෂයයි. ඒ නිමේෂය තත්පරයක් විය හැක, ජීවිත කාලයම විය හැක. කරුමය යනු එය තීරණය වන්නේ අපගේ සිතුම් පැතුම මත නොව, බාහිර සමාජයේ උවමනා එපාකම් මත වීමය.
මේ කතා බහත් මේත් එක්කම අහන්න.....
⬇️⬇️
https://fb.watch/6t59jsobIu/
ආදරය කළ
මුළු ලොවටත් වඩා සැමදා නුඹටම
පරිස්සම් කළ
වචනෙකින්වත් හිත නොරිදෙන්න
ප්‍රාර්ථනා කළ
නුඹේ ජය පමණක්ම හැමදාම
පසෙකට වූ
නුඹ වෙනුවෙන් නුඹට අයිතියක් නොකියාම
නිහඬව කඳුලු සැලූ
අහිමි ආදරය හිමි නොවන තුරාවට
වෛරයක් නොඉපදිනු
කිසිම දින කිසිම ලෙස නුඹ නමට
ප්‍රීතිමත් වූ
නුඹේ සිනහව දකින්නෙ කොතනද
කියා දෙන්න
එවැන්නෙකුට මෙතරම් වෛරකළ හැක්කේ කෙසේද?
