එයා ඒවා බලන්නෙ නෑ
ඒත් කවදා හරි බලයි
මම නැති දාක හරි බලයි
එතකොට හරි තේරෙයි
කොච්චර ආදරේ කළාද කියල
කොච්චර විඳවලාද කියල
මැරෙන එක කොච්චර අමාරුද කියල
ඊටත්
මැරි මැරී ජීවත්වෙන එක කොච්චර කරුමයක්ද කියල
මතු ආත්මෙක හරි
මාව ලැබෙන්න කියල හිතයි
මට කවදා හරි
මතු ආත්මෙක හරි
මේ කඳුලු ඔක්කොම
එයාගෙ උරහිසට බර වෙලා
අඬල අඬල
ඇති වෙන්න කෑ ගහල අඬල
ඉවර කරල දාන්න පුළුවන් වෙන්න
එක මොහොතකට හරි
අපිට ලැබෙන්න ප්‍රාර්ථනා කරයි
අනේ එහෙම කරන්න....🙏🙏🙏🙏
No comments:
Post a Comment