දුවෙක් කියන්නෙත් පුතෙක් (දුවගේ මඟුල් දා පියෙකුගේ සිතුවිල්ල)

දුවෙක් කියන්නෙත් පුතෙක්

(දුවගේ මඟුල් දා පියෙකුගේ සිතුවිල්ල)

රසට වැඩියෙන් ගුණ සොයා

ආදරෙන් බත් පත බෙදූ
අප්පච්චි මට ආදරේදැයි
මුවින් නොදොඩා'මුත් ඇසූ
ජීවිතේ මේ යැයි කියා දී
ආදරේ හැටි මට කියූ
මගෙ "පුතේ" මගෙ ලෝකයම වූ
නුඹට ජයසිරි මංගලම්!

වාසගම මගෙ නැවතුනත්

දුවෙක් කියන්නෙත් පුතෙක්
පුතුන් නැති මට පුතෙක්
පුතුන් සිටියත් තව පුතෙක්

උබත් එකෙකි

උබත් එකෙකි
දැනගන්
ඇගිලි ගනිනා
නොඉවසිල්ලෙන්
ඒ දිනය
මග බලමින්
මගේ මරණය
මග බලමින්
(වටපිට බලන්න එපා. ඔයාට තමයි කිව්වෙ.)

Dinusha

2017.12.27

“සුන්දර” ඉරිදා

“සුන්දර” ඉරිදා

එකම එක අඹ ගහයි - ඇත්තෙ මුළු වත්තටම

                                    කෑ ගසා ඉකි බිඳින - පොඩි එකෙක් නැති කිරට

සුදු පරෙවි ජෝඩුවක් - වහල උඩ පෙම් කෙළින

                                     ඇන්ටනා කණු පෙනේ - නැතුවාට ගස් බෝම

ෆෑන් එක චිචිරි චිරි - හඬ නගන තිස්සේම

                                      කෙට්ටු පඬි හැලී ගිය - බැළලියක් නිදි සැපට

පයිප්පය ලඟ ගෑණු - පොරකමින් දිය බිඳට

                                     කොලොම්පුර “සිරි” දකින - මගෙ දෑස් “පිංකාර”

   වැඩ නොමැති ඉරු දිනෙක - කොළඹ බෝඩිං දිවිය

දිනුෂ ජයසිංහ

                                                                         2009.04.02

පිච්චෙන්න ඇරපන්

දැවී අලුවී

යනතුරු රුදුරු ගින්නෙන්

ඔහොමම ඉන්න

තද කරන් හිත හයියෙන්

ආදරය

ගිණි නිවන නිසාවෙන්

අහසටම යනකන් ඉන්න

දුම් රොටු චිමිනියෙන්

පිච්චෙන්න ඇරපන්

කතා නොකරම

නොදුටු විලසින්

හිතෙන්නැති හැටි එහෙම.....

මට තිබුණෙ හැමදාම
මගෙ සතුට පමණක්ම
බෝ සමිදු ලඟ වැටී
ඉල්ලන්න.....

ඒ උනත් ඉල්ලුවේ
ඔබෙ සතුට පමණක්ම
බිඳක්වත් අඩු නොකර
මට දෙන්න.....

ඔබෙ සතුට නොඉල්ලා
මගෙ සතුට පැතීනම්
අදත් මම සතුටින්
ඔබ දුකින් හිටියාට.....

ඒත් කවදාකවත්
හිතෙන්නැති හැටි එහෙම.....

අහිමි

තප්පරෙන් අඩක්

තප්පරෙන් අඩක් කල්
දුටිමි පුන් සද වතක්
කප්පරක් වටින ඒ
දසුන මට මහමෙරක්

කොහොමරි දකින්නට
මග ගෙවන් ආවාට
සුදු මූණ දකින්නට
මග රැකන් උන්නාට
විඩාවක් හිතේ නෑ
නුබ මාව නොදුටුවද....

හබරණ ඒ අම්මා ටීවී කැමරාවට මෙහෙමත් කිව්වා...

මං හිටියෙ පිළිකන්නෙ
ලුණු ටිකක් ඉල්ලන්න
යන ගමන් සෝමක්කලෑ ගේ පැත්තෙ

මනුස්සය තාම නෑ
පෙරේදා ගිය ගමන්
මහ කැලේ බමර පැණි හොයනවැ'ති

පොඩි එකා හපල ඌ
බඩගින්නෙ ගොම පොළොවෙ
නිදාගෙන ඉන්දැද්දි

තාම සතියයි
නැති උනා මහත්තයො
හබරණින් දබුල්ලට ගෙනියද්දි

ඌත් බඩගින්නෙ ඉන්ඩැ'ත්තෙ
මාත් දන්නව
අමාරුව ඔය කියන බඩගින්නෙ

අල බතල නැති වෙන්න
අපිත් මෙලහට මැරිලා
බාල පෙට්ටියක්වත්
නැතුව මළගම් ගිහිල්ලා.....

රිදවූ තරම්...

ඔබ දකී කියා
මුණ ගැසේ කියා
මා බලා උන්නේ
හද ගැහි ගැහී...

ඔබ දකිනු එපා
මුණ ගැසෙනු එපා
මා ඔබව දකින්නත් බයයි...

ඔබේ සිනා - ඔබේ කතා
රැවටූ තරම් මා - රිදවූ තරම්...

මතු කිසිදා ඔබේ සිනා
එපා එපා ඔබේ කතා...

2014.11.27

නොපෙනෙනා තැනක ඉඳ දකින්නට ඇත්නම්......

මුලු ලොවට හොරෙන් ලංවී
සිප ගන්න ඇත්නම්.....
දෙතොල් රෝස පෙති රිදේදෝ බයයි

ලොවට නොපෙනෙන තැනක හමුවී
දොඩන්නට ඇත්නම්......
රළු වදන් ඔබ සවන් රිදවාවිදෝ බයයි

ලොවට රහසේ එක් කල මතක
මුමුණමින් හිනැහෙන්න ඇත්නම්.....
ඒ මතක ඔබේ සිත හඬවාවිදෝ බයයි

ඔබටත් නොපෙනෙනා තැනක ඉඳ
ඔබ දකින්නට ඇත්නම්.....
ඒ දසුන් ඇති මට - තවත් දවසක දකිනකන්
ඒ මතක ඇති මට - මතු සසරෙ ඔබ ලැබෙනකන්

දිනුෂ
2017.08.17

අසම්පූර්ණ.......

දැනගන්න මනාපයි ඉක්මනට
නොසඟවා පවසන්න හනි හනික
සෙවූ'මුත් දැන ගන්න හැම තැනම
මට මගක් නෑ එන්න ඔබෙ ලඟට

ඔබේ ජය අසන්නට ආසයි
ඔබට ජය පතන්නට ආසයි
ඒත් බෑ ඔබත් ඔබෙ හිතත් මට ඈතයි
ලොවම පරදා....................................

ඇය තුටින් ඇති....

ඔබ නොමැති මගේ හද නිහඬයි හඬයි
ඔබ නොදැක මුළු ලොවම කළුවරයි පාළුයි
බිහිරි දෙසවන් ඔබේ හුරතල් වදන් කෝ විමසයි
ඉවසන්න හදවත
ඉවසන්න ඇස් දෙක
ඉවසන්න දෙසවන
ඇය තුටින් ඇති....මටත් ඒ ඇති....ඇත්තමයි....

කවි උල්පත

මේ කවි ඔබේ බැව්
මගේ නොවන බැව්
කොච්චරනම් කිව්වද
කෝ ඇහුවද....?

කවි උල්පත ඔබම බැව්
මගේ හිත නොවන බැව්
කොච්චරනම් කිව්වද
කෝ ඇහුවද....?

ලියූ කවි ඔබටම බැව්
නෑ... නෑ...
ලියවෙන කවි ඔබටම බැව්
කොච්චරනම් කිව්වද
කෝ ඇහුවද....?

ඉතින් දැන්වත් ඉන්න තැනකින්
එලියට එනවද
කත කරනවද
හිනා වෙනවද - කලින් මෙන්
කොච්චරනම් කිව්වද .... නපුරිට
කවියක්වත් ලියවෙන්නෙ නැති බැව්
කෝ ඇහුවද....?

අහම්බෙන් ලැබුණු - නොලැබුණු

මේ තරම් අහම්බයක්
කවුරුන්නම් පිළිගනීවි ද
අහම්බයක්ම බැව්
විශ්වාස කරනු බැරිකොට
ඔබටත් මටත්......

ඒත් මමනන් හරිම ආසයි
අහම්බෙන් හරි එහෙම වෙනවට......


අහම්බයක්නෙ ඔබත්
මට ලැබුණු - නොලැබුණු
ඒත්, මිල නොකලහැකි වූ.....

සිහින කුමරිය

හෙමිහෙමින් ඇවිත් මගෙ හදවතට
හුරතලෙන් හිනැහෙමින් දුරින් ඉඳ
අහිංසක ඇස් කොනින් ඉඟිකෙරුව
ලස්සනම ලස්සන සිහින කුමරිය

ඒ සිහිනයේ රැඳෙන්නට මම ආසයි
සිහිනයෙන් මට මිදෙන්නට වේ දෝ බයයි

හීනත් මේ තරම් ඇයි

රිදවන්න මෙතරම්
කළ වරද කිම
පවසන්න රත්තරන්

හඬවන්න මෙතරම්
නොකළ දේ කිම
නොසඟවා පවසන්

හිත රිදෙන තරම්
පවසන්න මට - දෙන්න
මදකට වරම්

හීනත් මේ තරම්
නපුරු ඇයි - අනේ
මට පවසන්

සිහිනෙකටවත් නේවිද

කදුලු විතරයි නෙතු අග
කවි නොලී රෑ අහස යට
සිහිනෙකටවත් නේවිද
විමසුවා උණු කදුලු කැට

නපුරුයි, දනිමි එය
පුරුදුයි, නපුරුකම
ආදරෙයි, හැමදාම
අහිමි බැව්, දැන දැනම

11.01.2017