සොඳුර,
මදක් කවුළුවෙන් එපිට බලන්න
අන්දකාරය කපාගෙන
තනිව හිනැහෙන හඳ පලුව දුටුවාද
ඒ දෙස බලා හිනැහෙන්න.......
සඳ එළිය මදක් තීව්‍ර වී දුටිමි
එනයින් හඳ පළුවෙන් 🌙 නුඹව දකිමි
නුඹ හා හිනැහෙමි.......
ලං වෙන්න බැරි දුර ඈත තැනක
දොරගුළු දැමූ අන්සතු පුංචි කුටියක සිට
හිනැහෙන නුඹව දකිමි.......
වේදනාවෙන් හිනැහෙන හඬමින් ප්‍රීතිවෙන
මගේ ජීවිතයට පණක් ලබමි........
දිනූෂ
2020.08.27
කිලිනොච්චියේ දී
මගේ නොනිම් ආදරයේ වපරිසරයෙන් නුඹ මුදා හැර නික්ම යා යුතු මුත්
නුඹේ නොනිම් ආදරයේ වපරිසරයෙන් මිදී යාමේ වේදනාව ඊට මග අහුරයි
ලෝකයෙන් වෙන්වුණු වෘත්තයක පරිධියේ දෙපස එකම වේගයෙන්
මා ඔබ පසුපස දිව එමි
නුඹ මා පසුපස.......
නැත!
නුඹ මගෙන් මිදී දිව යයි......!
දුම් වැටියක් දැල්වුවෙමි
දුමාරය මොහොතක් මා වට දැවටී වෙන්විය
වාකවුලුවෙන් නිදහස් විය
හරියට නුඹ වගේමය....
වේදනාවේ නිකොටින්
පමණක්ම ඉතිරි විය
ඒත් හරියට නුඹ වගේමය....
ආදරය කලේ ආදරය කරන්නේ
නුඹටම පමණය
ලියන්නේ නුඹටමය නුඹ වෙනුවෙන්ම පමණය
සිතන්නෙ හඬන්නේ නුඹ නිසා නුඹ වෙනුවෙන්මය
මේ අවනඩුව කියන්නේ මා මිය යා යුතු බවය,
මගේ නොනිම් ආදරයේ වපරිසරයෙන් නුඹ මුදා හැර ජීවිතයෙන් නික්ම යා යුතු බවය.....
ඔබ නොමැති ජීවිතය නම්
දිය රැළිති නැති ගැඹුරු ගංගාවේ
පාවෙමින් සිටිමි උඩුබැලි අතට ඔහේ
නහය විතරක් චුට්ටක්
වතුරෙන් උඩට
හුස්ම ගන්නට අවැසි නිසා පමණක්
නිලංකාරය දෑස් වැසී ගොස්
දැවෙමින් රක්ත හිරු කිරණින්
මා සිටින්නේ දුක සතුට නාදුනන
ඔබ නොමති ජීවිතය නම් ගංගාවේ
ගැඹුරුම ගැඹුරු තැනක
උඩුබැලි අතට පාවෙමින්
ඉඳ හිට ඉහෙන පල් වතුර බිඳකින්
නිවාගෙන පිපාසය
පෙඳ පාසි නිව්වා වගේ මතකයි සාගින්න
ඔහේ පාවෙමි ඔහේ පාවෙමි
ඔබ නොමැති ජීවිතය නම් ගංගාවේ
තනියට ඔබ නොපැමිණෙන බව දනිමි
ඔහේ පාවෙන ජීවිතය නොවටිනා බවද දනිමි
ඔබෙනුත් අත්වැලක් නොලැබේනම්
වෙනකෙක් පිහිටට නොඑන බවද දනිමි
එබැවින් පාවෙමි
දුක සතුට නොදැනෙන
ඔබ නොමැති ගංගාවේ.....
එසේ පාවී අවසන මියෙමි.........
ඕනෙම මිනිහෙක්ට හිතේ ආදරයක් ඇති වෙන්න පුලුවන්. ඒ මිනිහා හොරෙක්ද, බොරුකාරයෙක්ද, බේබද්දෙක්ඩ්ද, රඟපාන එකෙක්ද, දේශපාලකයෙක්ද, රජයේ සේවකයෙක්ද, බිස්නස් කාරයෙක්ද, පූජ්‍ය පක්ෂෙද, හිඟන්නෙක්ද, පාතල කාරයෙක්ද, කියන එක අදාල නෑ. හිතේ ආදරයක් ඇති උනාම ඒ ආදරේ තමයි අංක එක. ඒ මත්තෙ ජීවත් වෙන්නෙ. එහෙම වෙලාවක ඒ ආදරේ දමල ගහල යන්න යන්වනන්, තරාතිරම් අදාල නැතුවම මහ මූසල හැඟීමක් තමයි හිතට එන්නෙ. ආදරයක් නැති වෙනවා කියන්න දරන්න පුලුවන් දෙයක් නෙවේ. ඒ වගේ වෙලාවක ඇත්තටම ආදරේ කරපු පාතාල කාරයෙක්ටවත් තමන්ගෙ ආදරේ වෙනුවෙන් කඳුළක් නොහෙළා ඉන්න අමාරුයි. ඌ පාතාල කාරයෙක් කියල ඒ ගෑනිව උස්සගෙන ඇවිත් දස වද දෙන්නෙ නෑ. පැත්තකට වෙලා අඬනවා ඇරෙන්න. ආදරේදි බොරුකාරයො කියල ජාතියකුත් නෑ. මොකෙක් හරි බොරු කරනවනනන් ඒ යකා ආදරේ නෑ. හැබැයි, ආදරේ මනුස්සයෙක්ට කවදාවත් බොරු කරබ එක ලේසිත් නෑ. ඒ නිසා කිසිම හේතුවකට ආදරේ කරපු මනුස්සයෙක්ව මොකක් හරි හේතුවක් හොයාගෙන අමතක කරන්න හදනවනන්, ඒ ඌව මරල දානවා වගේ වැඩක්. ඒ මනුස්සය ජීවත් උනත් මැරි මැරී ජීවත් වෙයි. ඒ මනුස්සයාගෙන් ගැලවුණා කියල සතුටු වෙනවනන්, සෙලිබ්‍රේට් කරනවනන් හරි පව්. මනුස්සයෙක් ජීවත්ව ඉද්දිම මරණවා කියන්නෙ, මරල දානවට වඩා වේදනාවක්.
ඕනෙම මිනිහෙක්ට හිතේ ආදරයක් ඇති වෙන්න පුලුවන්. ඒ මිනිහා හොරෙක්ද, බොරුකාරයෙක්ද, බේබද්දෙක්ඩ්ද, රඟපාන එකෙක්ද, දේශපාලකයෙක්ද, රජයේ ආද් ආඩ්සේද්වර්ක්ද, බිස්නස් කාරයෙක්ද, පූජ්‍ය පක්ෂෙද, හිඟන්නෙක්ද, පාතල කාරයෙක්ද, කියන එක අදාල නෑ. හිතේ ආදරයක් ඇති උනාම ඒ ආදරේ තමයි අංක එක. ඒ මත්තෙ ජීවත් වෙන්නෙ. එහෙම වෙලාවක ඒ ආදරේ දමල ගහල යන්න යන්වනන්, තරාතිරම් අදාල නැතුවම මහ මූසල හැඟීමක් තමයි හිතට එන්නෙ. ආදරයක් නැති වෙනවා කියන්න දරන්න පුලුවන් දෙයක් නෙවේ. ඒ වගේ වෙලාවක ඇත්තටම ආදරේ කරපු පාතාල කාරයෙක්ටවත් තමන්ගෙ ආදරේ වෙනුවෙන් කඳුළක් නොහෙළා ඉන්න අමාරුයි. ඌ පාතාල කාරයෙක් කියල ඒ ගෑනිව උස්සගෙන ඇවිත් දස වද දෙන්නෙ නෑ. පැත්තකට වෙලා අඬනවා ඇරෙන්න. ආදරේදි බොරුකාරයො කියල ජාතියකුත් නෑ. මොකෙක් හරි බොරු කරනවනනන් ඒ යකා ආදරේ නෑ. හැබැයි, ආදරේ මනුස්සයෙක්ට කවදාවත් බොරු කරබ එක ලේසිත් නෑ. ඒ නිසා කිසිම හේතුවකට ආදරේ කරපු මනුස්සයෙක්ව මොකක් හරි හේතුවක් හොයාගෙන අමතක කරන්න හදනවනන්, ඒ ඌව මරල දානවා වගේ වැඩක්. ඒ මනුස්සය ජීවත් උනත් මැරි මැරී ජීවත් වෙයි. ඒ මනුස්සයාගෙන් ගැලවුණා කියල සතුටු වෙනවනන්, සෙලිබ්‍රේට් කරනවනන් හරි පව්. මනුස්සයෙක් ජීවත්ව ඉද්දිම මරණවා කියන්නෙ, මරල දානවට වඩා වේදනාවක්.
"ප්‍රේමයක් පැමිණෙන්නේ අනෙකාට ගෞරව කරනවායැයි හදවතින් තබන ගිවිසුම සමග ය. ප්‍රේමයක් පැමිණෙන්නේ එකිනෙකාව දරාගන්නවා යැයි, එකිනෙකා වෙනුවෙන් ලෝකයක් ඉදිරියේ පෙනී සිටිනවා යැයි යන පොරොන්දුව සමග ය.
ප්‍රේමයක් පැමිණෙන්නේ නොරිද්දා රකිනවායැයි යන සපථ කිරීම සමග ය. ප්‍රේමයක් පැමිණෙන්නේ කුදු මහත් ලෝකය අස්සේ මතක් වන , සොයාබලන බවට වන එකගවීම් සමග ය. ප්‍රේමයක් පැමිණෙන්නේ නන්නාදුන ගැහැණියක ට, පිරිමියෙකු ට තම ජීවිතයේ ලොකුම කොටස වෙන් කර දෙනවා යැයි ගත් තීරණය සමග ය. ප්‍රේමයක් පැමිණෙන්නේ ලෝකයක අවමන් ඉදිරියේ රකිනවා යැයි හදවත් වලින් වූ පොරොන්දුවක් සමග ය.
ප්‍රේමය යනු, පෙනීසිටීම් ය , දරාගැනීම් ය, රැකබලාගැනීම් ය, ඉවසීම් ය, නොරිද්දා සිටීම් ය, ගෞරව කිරීම් ය. තුවාල නොකිරීම් ය.
හදවත් පරෙස්සම් කිරීමේ වගකීම ගැනීම් ය."
-Copied from Sami Romana Bannahaka
