සුවෙන් ඔබ නිදන්න

තැවි තැවී මම තනිව පහන් කරමි රැය

සැනින් සිත පෙළන්න

පෙර මතක අහුළමින් අතීතයේ පාවී යමි මම

රැය හෙමින් ගෙවෙන්න

ඉකි බිඳින්නට හේතු දහසක් ඉතිරි කර ගොස් නුඹ

ආදරය කල සිතකට

ද්වේශයෙන් රිදවන්න මෙතරම් හේතු කොහෙන්ද නුඹට

නුඹ නොදන්නවා උනාට

නොතේරෙන ගානට හිටියට

නුඹව හොඳටෝම තේරෙන

නුඹේ හැම දෙයක්ම

නුඹේ හැම හැඟීමක්ම

කොටින්ම නුඹේ හැම දුර්වල තැනක්ම පවා

හොඳටම තේරුන, තේරෙන

හැම මොහොතෙම නුඹව දරා ගත්තු

අඩුපාඩු හදා ගන්න කියා දුන්නු

ලෝබ නැතුව ආදරේ කරපු

මටම ඔහොම රිද්දද්දි

ඒත් ඉවසගෙන ආදරේ කරපු, ආදරේ කරන

කවුරු හරි කෙනෙක් ඉන්නවනන්

මට කියන්න

එදාට මම යන්නම යන්නන්

හැබැයි

බොරුවට නෙවේ, ඇත්තටම කියන්න

එහෙම කෙනෙක් මුණගැහුනොත් විතරක් කියන්න

එයාටත් මට වගේ රිද්දල බලන්න

මං වගේම දරා ගනියිද

ඉවසයිද

ආදරේ චුට්ටම චුට්ටක් වෙනුවෙන්

ජීවිත කාලයක් බලා ඉඳීද

එක සිනා පොදක් වෙනුවෙන්

දින ගණන් නිකරම මග බලයිද

අතින්වත් නොඅල්ලා සිතින් පමණක්ම බැඳී ලඟ හිඳියිද

ආදරණීයම කතාවක

සුන්දරම චරිතය නුඹ

සුන්දරබවට යටින් සැඟවුණු

නපුරුම සුන්දරත්වය

නුඹ

ප්‍රේමණීයම මතක එකිනෙක

එක මිටින් ගෙන විසි කරන්නට පෙර

එකම එක වතාවක් නැවත කියවන්න නුඹ

විසි කරන අදහස විසි කරන්න

හැකි වේවි නුඹ හට

මතකයට නුඹ පැමිණි මොහොතට

මොහොතකට පසු දැනුනු හැඟුමට

නමක් නොදනිමි දුකද සතුටද

සොයමි තේරුම මට නොවැටහෙන

ජීවිතේ සතුටු තැන් තිබුණෙ නුඹ හිටිය විට අසලින්

ජීවිතේ කඩා හැලුණෙත් නුඹ නිසාමයි විටෙක විගසින්

දුක සතුට එකතු වුණ හැඟීමට නමක් පබැඳුවොතින්

ආදරය විතරමයි වචනයක් ඒ අරුත සමඟින්

විටින් විට පෙළෙන විට හද නුඹ නැතිව

මිහිරි මතක දිව ඔසුවකි සිත නිවන

සොඳුරු සිනහ නුඹ මුව දුටුවත් දිනක

අහිමි වේය හැඟුමින් මා සිත දවන

කොඳුර කොඳුර ආලය මුසු කරමින් ඉඳ හිට

සොඳුර නුඹට අමතක ඇති සැනසුනු තැන් අප

රිදුන රිදෙන තැන් ඉඳහිට පාරන විට හිත

සයුර විතර ගැඹුරු තැනක අතරමංව අප

ල තෙත් කරවන නුඹේ මදහස

             නො වෙනස්ව පවතියි සිතා

නුඹට ඇබ්බැහි වුනෙමි දවසක

             අධිමාත්‍රාවෙන් ඔතා

ඇබ්බැහිය ඔඩු දුවන්නට විය

             සිරුර විනිවිද පොර කකා

වීද නුඹ සිත මදක් චංචල

            දෙනෙත් තෙත් කරවයි මෙදා

මට පවසන්න 

මම කොහොමද

නුඹ නොමැති දිනක

ජීවිතය ගෙන යන්න

හුස්මක් ගන්නේවත්

නුඹ මගේ ජීවය වී

මා ඊට අවනත වී

අමාරුම අමාරු තැනක

ඔබ මා නතර වී

I know

I can't make you mine

But you are my beautiful soul

That beauty will never be mine

Anyway, I love that soul

I love that feel

I love that dream

Even it is just a dream now and forever

Please forgive me

Don't forget me

Keep your beautiful soul beside me

To make me comfortable 

To feel me safe

I am not a lonely persone with you

ආලයෙන් හෙම්බත්ව

ඔහේ පාවෙන ජීවිතේ

මුව පුරා හිනැහෙන

නුඹයි අවැසිම ඖෂදේ

රවටලා කුමටද

හිත නුඹවමයි පැතුවේ

නැවතිලා මදකට

හිතමුද අපි ඉස්සර වගේ

කාටවත් නොදැනෙන හින්දා

කඳුළු හිරකරන් මම හිතින් දුක් වින්දා

නුඹ පමණක්ම දන්න හින්දා

ඉතින් ඉඳ හිට මගේ දුක නුඹටම කිව්වා

අසරණ කළෙත් නුඹමද මන්දා

එහෙත් මට වෙන සරණක් කොයින්දා

අනේ ඒ හින්දා

මට පිහිට වෙන්න පුළුවනිද.... නංගා

"....ඇත්ත ලෝකෙ ජීවත් වෙන්න, එතකොට හරි...."

එයා යනකොට මට කියල ගියේ මෙහෙම. අහන බලන කෙනෙක්ට හිතෙයි, ඔව් ඉතින් ඇත්තනෙ එයා කියල තියෙන්නෙ කියල. ඔව්, ඒ වචන ටික විතරක් කියවන කෙනෙක්ට සහ මාව රිද්දන්න බලාගෙන ඒ වචන වලින් මට පහර දුන්න එයාට ඒ දේ ඇත්ත කියල හිතෙන්න පුළුවන්. 

ඒත් එක්කම අනික් පැත්තට, අපි දෙන්න ගැන දන්න, අපි දෙන්න මෙච්චර කාලයක් ජීවිතේ දුක, සතුට ශෙයාර් කර ගත්ත හැටි දන්න කෙනෙක්ට ඕක එච්චර සාමාන්‍ය දෙයක් කියල හිතෙන්නෙ නෑ. ඒත් එහෙම හිතෙන්නෙ නැති වෙන කවුද ඉන්නෙ. එතනත් මම පරාදයි. මට උදව් කරන්න කෙනෙක් නෑ. ඇත්තටම අපි දෙන්න ගැන දන්නෙ අපි දෙන්න විතරමයි. 

අද මට ඇත්ත ලෝකෙක ජීවත් වෙන්න උපදෙස් දෙන එයත්, එයා කියන විදිහට බොරු ලෝකයක් මවාගෙන ජීවත්වෙන මාත් විතරමයි අපි ජීවත් වුණ ලෝකෙ ගැන දන්නෙ. සමහර විට එයාට අමතක ඇති එයාගෙ ඇත්ත ලෝකෙ මම කියල ලස්සන කෙනෙක් හිටපු කාලෙ. මම කියන්නෙ නෑ මගෙන් එයාට ප්‍රයෝජනයක් තිබ්බ කියල. ඒත් ඒ ලෝකෙ මට තැනක් පොඩියට හරි වෙන් වෙලා තිබ්බ කියන එක මට දැනුනා, තේරුණා, මම ඒක වින්දා. 

එයා කියනවනන් ඒක ඇත්ත ලෝකෙ නෙවේ කියල, මම කියනවා මට තේරුණ ඇත්ත ලෝකෙ තමයි ඒක කියල. 

එයාට තිබ්බනෙ එහෙනන් මාව බොරු ලෝකයක් අස්සට එක්කරගෙන ගිහින් අතරමං කරල දාන්න කලින් මට ඒක කියල දෙන්න. දැන් එයා කියයි මම ඒක කොච්චර කිව්වද? කෝ තේරුන් ගත්තද කියල. නෑ... එහෙම කියන එකකුත් නෑ. මොකද මේක අහන්නවත් එයා කැමති වෙන එකක් නෑනෙ. එයා කියන විදිහට මේ ලෝකෙ බොරුවක්නන්, ඒ "බොරු" ලෝකෙ හැදුවෙ අපි දෙන්නම නේද? 

අනේ ඇයි එහෙනන්, මට තනියම ඇත්ත ලෝකයක් හොයා ගන්න කියල උපදෙස් දීල, එයා එයා කැමති ලස්සන ලෝකෙකට ගියේ. ඇයි ඒ ලස්සන ඇත්ත ලෝකෙට මාත් එක්ක යන්න එයාට බැරි වුනේ. ආදරේ කියන්නෙ එතකොට, එයා කියන විදිහට බොරු ලෝකයක්ද? 

නෑ එයා කියන්නෙ බොරු. මම දන්න ඇත්‍ත ලෝකෙ තමයි මට තාමත් මතක, මම තාමත් ආදරේ. ඒ ඇත්ත ලෝකෙ තමයි අපි දෙන්න සතුටින් හිටපු ලෝකෙ. මම තාමත් ජීවත් වෙන ඇත්ත ලෝකෙ තමයි එයා මං ගාව ඉන්න ලෝකෙ. 

ඒ වගේ සුරංගනාවියක්ට පුළුවන්ද, ඇවිත් ආපිට නොදන්න ගානට යන්න. මම හිතන්නෙ නෑ. එයා එයි.  එයා බොරු කියල හිතාගෙන ඉන්න මගේ ඇත්ත ලෝකෙට එයා ආයෙ එයි. මම බලන් ඉන්නවා ඒ සුරංගනාවි එනකන්.

...... ..... 

සුරංගනාවියක් ඇවිත් ගිහින්

ආදරේ අරන් ඇවිත් ගිහින්

එහෙම උනානන් කොච්චර හොඳද නේද

විඳෝල විඳෝල 

යන්න යනකොට 

ජීවිතය වැටහුනු

ඇය

හැකි වුණානන්

හදාගන්නට

ආදරය කරපු 

(මගේ) හිත

කියෝල කියෝල

දවස තිස්සෙම

සවන පුරෝපු

ඇය

නිහඬ වෙනකොට

දැනෙන්නැත්තන්

කොච්චර ශෝක්ද

දුක

පස්සෙ වැටි වැටි

මුළු දිවා රෑ

පරිස්සන් කළ

ඇය

තනිව නැගිටින

විට උනත්

පුංචියි කෙල්ලකි

මට

කොඳුර කොඳුරා

සොඳුරු වදනින්

හීන පුරෝපු

ඇය

අහක බලනට

මොහොතකට පෙර

ගසා දමපන්

(මගේ) හිස

නුඹ එකතු කර දී ඇති මිහිරි අමිහිරි මතක 

එකක් අත නෑර පිළිවෙලට ගෙන ගොනුකොට 

හදවතේ හොඳින් ඉඩ ඇති තැනක කුටියක

අගුළු ලා ඇත නුඹටවත් සොරාගනු බැරි ලෙස 

යතුරු නොමැතිව මතක ගොනු අස්සට 

පුළුවනි යන්නට හිතෙන හිතෙන වෙලාවට 

හදවතේ තදින් පෑරුණු තැනක් ලඟ ඉඳගෙන 

රත් පැහැ කඳුලු හෙලමින් හඬමි තනිවම 

එපමණකි නුඹෙන් මා ලද උරුමය 

මතක අතරට කඳුළු බිඳු පමණමය 

අප සිනාවුණු නිමේෂයන් අතලොස්ස 

තමයි හදවත පාරන්නෙ තිස්සෙම 

කඳුළු සඟවන්න සිනා මල් අපට තිබුණේම නෑ කවදාවත් 

සිනහ සඟවමින් නිතරම කඩාපැන්නෙ කඳුලු හමුදාවක් 

ගං ඉවුර දෙපැත්තෙන් අපි යන්නෙ එකම මග ගව් ගානක් 

එහා ඉවුරෙන් නුඹ දකින එක මහ විසල් කම්පාවක් 

සමහර විට මමත්

මේ අකුර වගේ ඇති 

නුඹේ ජීවිතයේ දැන් 

කිසි ප්‍රයෝජනයක් නැති 

එහෙත් අහක දාන්නත් සිත් නැති 

එබැවින් 

ඔහේ පවතින්න ඉඩ දෙනවා ඇති 

හිටියත් නැතත් මොකද හිතනවැ'ති 

පැරණි මතක අමතක කරනවැ'ති 

දුරින්වත් ලඟ ඉන්න කැමැත්තක් නැතුව ඇති 

මම 

මළ අකුරක් 

නුඹේ ජීවිතය තුළ

කෙතෙක් ඔබ කීවත් 

දුරින් ඉන්නට නුඹෙන් 

හිත රිදුම් දෙයි තවත් 

නොඉවසා හිත් රිදුම් 

මවා නැති මුත් දහක් 

සිහින මා නුඹ නමින් 

එකම එක සිහිනයක 

නුඹ මැණික වී තාමත් 

රිදවමින් පෙළමින් 

වෙන් වෙන්න සිතමින් 

නුඹේ සිත සවි තරම් 

නැහැ දුබල මා සිත් 

එබැවින් ආයාචනා 

කරමි නුඹ මගේ වේවා 

නුඹ නොමැති දිනයක

සැනින් මා මියැදේවා

පොත් කියවන්නෙ කොහොමද 

ජීවිතයේ මට හමුවූ 

සංකීර්ණම පොත නුඹ වූ කල 

ඒ පොතේ පිටු අතර 

මා අතරමංව ඇති කල 

 චිත්‍රපටයක් සිත නිවාවිද 

ශානරයක් හඳුනාගත නොහැකි 

ජීවමාන චිත්‍රපටයක

ඔබ මා පෙනී සිටින විටක 

චිත්‍රපටය තුළවත් 

කිසිදා කිසිම විටෙක 

එකට මුණ නොගැසෙන 

චරිත දෙකක

උලලේණියෙ නුඹ විතරයි 

 මගේ සුසුම් අඳුනන්නේ 

බදුල්ල ගහ මුදුනේ ඉඳන් 

මගේ දුකට වැලපෙන්නේ 

 අන්දකාරෙ නුඹෙ "මූසල" 

හඬ විතරයි තනි බින්ඳේ 

තනිකම හද පාරන වග 

නුඹ කොහොමද දැන ගත්තේ 

කණාමැඳිරි රුවක් තරම් 

එළියක්වත් මට කොයින්ද 

පුන්සඳ නැති අහස වගෙයි 

අඳුර කනට කොඳුරණකොට

හමුවෙලා මුත් හිමි නොවුණු තැන 

හිර වෙලා සුසුමක ආදරය 

හිමි නොවන තැන කුමට බැඳුණි ද 

නුඹ මගේ හදවත් එකින් එක 

රිදවනා තරමට ගැලූ 

කඳුළු පවසයි එහි තතූ 

වේදනාවක සිර වුණූ 

නිදහසක් නොපෙනෙන මතූ 

එපා යන්නට හැර දමා මා 

අහිමි ප්‍රේමය ජීවයයි 

හුස්ම සිර කර මරා දමනට 

වුවත් හැකි වෙයි, සත්තමයි

ඇත්ත, 

ආදරේ කරනවා කියන්නෙ බලා ගන්නවා කියන එක තමයි 

"මට ඔයාව බලා ගන්න බෑ" 

කවද හරි එක මොහොතක් හරි ආදරේ කරානන්, 

 "අනේ මාව මේ අමාරුම වෙලාවෙ තව පොඩ්ඩක් බලා ගන්න"

අත නෑර 🙏

ඔහේ පාවී යමි

ඔබගේ ආදරය අභිමුව 

උමතු විය මා පෙර දින 

ඔබගේ වෙන්ව යාමක සේයා දැනුණු තැන 

උම්මත්තකයෙකු ව මා අද දින 

අරමුණු විරහිත ශෝකාකූල ගංගාවක 

සැඩපහර ගෙනයන දිසාවට 

ඔහේ පා වී යමි මා 

ගංගාව හති වැටුණු දිනක 

විසි කරණු ඇත ඉවුරු පසෙකට 

නැතිනම් 

ගිළ ගනු ඇත මහා ගැඹුරට 

මා.... 

නුඹ නිහඬව බලා සිටිනු ඇත 

අද මෙන්.....