නුඹ ලඟම හිටියත්

නුඹ දුරින් හිටියත්

නුඹ ආදරේ කීවත්

නුඹ වෛර කෙරුවත්

ජීවිතේ එකම එක දෙයක්

හැමදාම උරුමයි

"මඟබලාසිටිමි"

කිසිම දිනක "නොඑන" නුඹ වෙනුවෙන්

මම "මඟබලාසිටිමි"....

රිද්ද රිද්දා හිතක් හඬවන හැඬවෙන අරුමය

දෑස් අග තෙත් වෙමින් ආදරය ඉකි ලන යාමය

රාත්‍රිය කියන්නෙම නුඹ සොයා හිත දුවන කාලය

ඒ වුණත් මගේ හිත හති නොවැටෙන එකයි අරුමය

මට හිතෙන්නෙම ආදරේ දුකට ගැලපෙන පදයක්

ඉඳ හිටෙක හිනැහුණත් හිනැහෙන්නවත් බෑ නේද කොහොමත්

ඒ වුනත් ආදරය, කරන හැටි ජීවිතය ජීවත්

නොදන්නා වුණත් නුඹ, ඒක ඇත්තම ඇත්තක්

ගොරව ගොරව මේ වගේ වහින වෙලාවක, 

අහසෙ රතු පාට විදුලි එලි පිපිරෙන වෙලාවක, 

එයාවම මතක් වෙන එකනන් හරිම වදයක්..... 

අඩුම ගානෙ,

කෝල් එකක් දෙන්න,

මැසේජ් එකක් යවන්න තරන්වත් ලඟ හිටියනන්....., 

පරිස්සන් වෙන්න, 

සෙරෙප්පු දෙකක් දාගෙන ඉන්න, 

ඉලෙක්ට්‍රික් බඩු අල්ලන්න එපා, 

ඇඳ උඩට වෙලා ඉන්න, 

යකඩ පිහි, කතුරු වලින් වැඩ කරන්න එපා, 

එළියෙ යන්න එපා, 

දොරවල් ජනෙල් වහගෙන ගේ ඇතුලෙම ඉන්න, 

තෙමෙන්න එපා....කියල කියන්න හරි තිබ්බා......,

ලඟටම වෙලා, 

සීතලේ ගුලි වෙලා  ඉන්න, 

කරුවලේ සින්දුවක් කියන්න, ගොරවන සද්දෙට බය වෙනකොට හිනා වෙලා තරහ අවුස්සන්න,

උණුවෙන් කෝපි එකක් හදල දෙන්නම එක කෝප්පෙන් බොන්න,

ජනේලයක් ලඟට වෙලා වැස්ස දිහා දෙන්නත් එක්කම බලාගෙන ඉන්න, තිබුණෙ නැතත්...........

කොතන හිටියත් පරිස්සන් වෙන්න ඕනෙ කියන එක විතරක් අමතක කරන්න එපා.....

...... ..... 

නුඹ

විටෙක නුඹ භාවනාවක්මැයි

සිත නිවන, සනහාලන

විටෙක චන්ඩ මාරුතයක්ව

හද දවන, පෙළන

විටෙක නුඹ ගීතයක්මැයි

හදවතේ හඬ හා එක්ව වැයෙන

තත් බිඳී සිත් බිඳින දින

අන්දකාරව දවන ජීවිතය

නමුදු නුඹ,

අවැසිමය........

සොඳුර දැක්කද අර ඈත පේන කන්ද

උජාරුවට ඉන්න හැටි නොසෙල්වී ඒ කන්ද

මගෙ හිතෙත් විසාලෙට පිරිල එක එක ප්‍රශ්න

කන්දක් වගේ උන්නට අඬනව හිත ගොඩක් මැණික

දුක හිත්තවනකොට ගොඩක් මගෙ මැණික

කන්දක් උනත් ඉවසගෙන ඉන්නෙ කොහොමද

හරි තදට වැස්ස දවසක එක්තරා හවසක

කන්දෙන් අඩක් නාය ගියෙත් ඉවසන්නම බැරි දුකට

මුල් විසිරිලා ආදරයෙන් සිප ගත්ත

පස් කඳු දිය නොවී කන්දක් රැක ගත්ත

නිහඬව කන්ද දිය වෙන එක නැවැත්තුව

රැකවරණය වෙන්න මහ කඳු රැක ගත්ත

හිරු හෙමින් හෙමින් හිනැහෙන උදේ

දැක ගන්න ඇත්නම සුදු මුහුණ නුඹේ

අහිමි බැව් මතක් වී හදවතම      රිදේ

ප්‍රේමයට නුඹ තමයි පර්‍යාය           පදේ

නැහෙන්නට නුඹෙ මත්තෙම

නුඹේ ආදරය මත්තෙම

නුඹ ඔහොමම නවතින්න

රිංගන්න පපුව අස්සෙම

සිනාවක හැංගුණු

වේදනාවන් සනසනු

ඇසෙන් නොගලන කඳුලු

ආදරය ඉස සනසමු

සොයන්නෙම සිත සැම තැන

නුඹව, නුඹෙ පෙම රිද්දන

වේදනාවක යා වුණ

ආදරය හරි ලස්සන

රිදුම්

රිදුම් එකිනෙක එක මිටට ගෙන

විසි කරමු අර කන්දෙන් පහලට

ඉතින් එතකොටවත් අපිට

හැකි වේවි වරක් හරි හිනැහෙන්න

දුක හිතෙන තැන් ඔබට ලියා එව්

කවි පොතේ පිටු එකින් එක ඉරමු

අර පේන දොළ පාරෙ පා වෙලා

ගසාගෙන යනු බලා සිනාසෙමු

"ආදරෙයි මහ ගොඩක්" ලියා එව්

කඩදහිය නුඹ පෙමින් නිති රකින්

මට දෙන්න ගුළි කරමු නොපෙනෙන්න

විසි කරමු කන්දකින් පහලට

දැන් ඉතින් නුඹ හදයි මාවත්

කක්දකින් පල්ලෙහට 

ගලන දොළ පහරකට

විසි කරල සැනසෙන්න.....

මම සැනින් ගොඩ එමි

නුඹ කරා දිව එමි

දුක යවා හනිකට

නුඹ සමඟ හිනැහෙමි

ආදරය පවසමි

කුඩුපට්ටම් වෙලා යන්න තරමට ඔලු     කට්ට

පිළිවෙලක් නැතුව මතකයන් පනිද්දිත් දොට්ට

ඉඳ හිටලවත් ඔබ මං ගැන හිතන           චුට්ට

පුරවනවා කවි නුඹ නමින් පිට්ටෙන්        පිට්ට

නුඹ නමින් ආදරය හිතේ තෙරපෙමින් ඇත     සත්තයි

නුඹ කඳුලු හෙලන වග හිතෙන විට ජීවිතය         තිත්තයි

ඒ නමුත් සමුදෙන්න බැහැ හිතම හරි  නිස්සද්දයි

නුඹේ හඬ කණට නෑසෙද්දි හිත යළි යළිත්     රිද්දයි

 බාඳුරා මලක් වී

බිළි ගන්නවානන්

බඹරකුව හෝ

නුඹ සොයා එන්නම්

කවදාක හෝ දිනක

රොන් සොයා ඇවිදින්

මල් තලා තිබුණිනම්

මේ රිදුම් ඉවසම්

ආදරය පමණමයි

අයදින්නෙ තාමත්

බඹරෙකුද නැතිද වග

නුඹ හිතින් අහපන්

මියෙන්නට තැවෙමින්

රැඳෙන්නට රැකෙමින්

බඹරෙකුට හැකිනම්

"බඹරෙකු"ද කිසිවෙක්

බාඳුරාවක් වෙන්න

මාව බිලි අර ගන්න

කවුරුවත් ඇහුවොතින්

බඹරෙක්‍ ය පවසන්න

උඹේ අතින් හදපු - ආදරය මුහු කල

රතුම රතු පොල් සම්බෝලය සහ පරිප්පු

බැදපු කරෝල, එහෙම නැත්නන් ඔම්ලට්

උණු උණුවෙ සුදු කැකුළු බත්

නැති එක හැකියි ඉවසන්න

නමුත්

කොහොමද හිනැහෙන්නෙ,

අමතක කරල ලස්සන හිනාව....

කියනවද....කියනවද.....

හිතන්නෙවත් කොහොමද එහෙම දවසක්

Cafune

 CAFUNE

වේදනා නිවන්නට

නුඹ සිටීනම්

මොහොතක්.....

සිතට සැනසුම සොයන තනිකම 

නුඹයි නුඹගේ මිහිරියාවයි

පෙමට පෙම නොලැබුනත් කම් නැත

නුඹේ වදන් මා ජීවත් කරයි

ලැගුම් ගන්නට මගේ හදවත 

නුඹ හදවතින් වරම් ඉල්ලයි

නුඹේ හදවත ලැගුම් ගන්නා

සොඳුර ආදරේ නම් එහෙමමයි

කඳුලු උරුමය නියතයි

 🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏😭😭😭😭😭😭

තදින් වැළදගමි

සැනින් කණට කොඳුරා 

ආදරේ බව පවසමි

රළු ඇඟිලි තුඩින්

මුදු මුහුණ පිරිමදිමි

අයිතියක් නොමැතිවම

අයිතිවාසිකම් කියන

ප්‍රේමය දිවිතුරා සුරකිමි

ළඟ රැඳෙන අවසන් මොහොත දක්වාත්

ඉන් ඉක්බිඳිත්

ආදරයම කරමි ❤️

අඬන්න බැරිකොට

මිනිස්සු කරන්නෙ

හිනාවෙන එක 🙂🙂🙂🙂

 

 🙏🙏🙏

රිදුම් පිරිමැද සැනසෙන්න මට 

සොයමි නුඹේ මුදු වදන් 

රත්ව ලේ විසිර යන හදවත්

නවතීවි එක සැනින්

මැණික අමතක ඇයිද අපි 

වෙලී සිටි හැටි පෙමින්

අතින්වත් අත නොඅල්ලා

පෙම් කරපු අරුමය තුටින්

මේ තරම් ජීවිතය විඳවන වදන්

මේ තරම් ආදරය, ගෙන ආ රිදුම්

ඉවසිය නොහැකි වේදනාවක ගිලවන වෙනස්කම්

මොනවා කොහොම කවදා සිදු වුනත්

අත් හැරිය නොහැකි ආදරයක්

මහත් ලොබ බැඳ රැකිය යුතු ආදරයක්

වෙන්ව යන්නය ඉඩ නොදිය හැකි

හඬමින් පසුපස පැමිණිය හැකි

ඇබ්බැහි වී අත්හැරිය නොහැකි

රිදුම් තුවාල ලේ ගලා ගිය මුත්

නුඹ ලබා දුන් මොහොතක ආදරය වුව

යලියලිත් අවැසි වන තරමට

නොදැනී ජීවත් විය නොහැකි තරමට

හදවතටම කිඳ බැසගත් ආදරයක්

එක් වරම අහිමිකර

ජීවිතය අතරමග තනිකර

මත් වූ ජීවිතයක් උරුම කර

ආලෝකයට පිළිස්සෙන, පිලිස්සෙමින් ඒ මතටම ඇදෙන

පළඟැටි ජීවිතයක් උරුම කල

නුඹේ ආදරය

අවැසිය තාමත්

අත් හළ නොහැක

මියෙනා තුරා වත් 

මරණයෙන් මතුවටත්

බැඳී ඇලී රිදුම් දෙන ආදරය

අවැසිය 

අයදිමි

හඬමි

රිදුම් දෙන ලේ පෙරෙන හදවතක අත දරා

ජීවිතය අයදිමි

ආදරය අයදිමි

රිදුම් පිරිමැද මදක් සනසන්න

රිදුම් පිරිමැද ජීවිතය යලි දෙන්න

ප්‍රේමය නුඹේ

සරසාවි ජීවිතය

ප්‍රේමිය නුඹ

ජීවත් කරනු මැන මොහොතක් තවත්

හදවත පසාරා තද කොට

මරා දමා ආපසු නොහැරෙන්න

ජීවිතය යලි දෙන්න

ණයගැති වෙමි

දැනටත් ණය ගැති වුවත් නුඹේ ආදරයට

කිසිදා නොලද ප්‍රේමය 

මොහොතක් හෝ නුඹගෙන් ලදිමි

ඒ ආදරය

මා සිහි විකල් කොට ඇති සෙයකි

අයදිමි 

ජීවිතය අයදිමි

ආදරය ඉල්ලමි

අවැසිය නුඹේ  උපකාර

ජීවිතය නැවත ලබන්නට

නින්ද යලි ගෙන්වීමට

දැනේ සුවය නූබේ එක වදනක

අහිමි වන බව සිතන්නටවත්

නොහැකි මොහොතක

නිරුදක දිවි කතරට

කෙම්බිම නුඹම බව

පසක් වී බොහෝ කල්

දරාගනු කෙලෙසද

අහිමි වීමක්......

හිනැහි හිනැහී ගෙවන්නට නොහැකිව ජීවිතය

දුටුවාද තරුවක් කඩා වැටෙනා'යුරු තනියෙන්ම

පිපුණාට මල් පොකුරු සුදු පාට උදයේම

අරලිය මලක් බිමට වැටුනෙත් තනියෙන්ම

රිදව රිදවා නුඹ හද පෙළන මොහොතක

හඬව හඬවා ම'සිත නුඹ සතුටින්ද

විඳව විඳවා දෙතැන අපි මෙයැදෙමුද

තැවුල් හංගා හිත නිවන ආදරය නුඹ නේද

ආදරය කියන්නෙම ජීවිතය

ජීවිතය කියන්නෙම නුඹ නේද

නුඹ නොමැති තැන කොහිද ආදරය

ආදරය නැතිව කිම ජීවිතය

ප්‍රේමය කුසුමකි සුවඳ විහිදුවන

ජීවිතයට ජීවිතය කියා දෙන

ආදරයෙන් ලඟ ඉන්නා සැම දින

සිත සැනසුම ගෙන දෙන හැටි අරුමය

නුවණ් පිරී ගිය කඳුලු පිසින්නට

සවන් පිරී ගී හඬ විහිදෙන්නට

දෙහදක සිතුවිලි එක් වන මොහොතට 

හැකිය සියලු දුක් අමතක කරනට

නුඹයි කඳුලු බිඳු දිදුලන සඳ එළියේ

මවයි වේදනා නිදි නැති රාත්‍රියේ

පෙමක් අහිමි වන දුක් බර නිමේෂයේ

කුරිරු හැඟුම් ගෙන නොම එන් කුමාරියේ

රිදුම් පිරිමැත කඳුලු පිස යන්න

එකම එක පාරක් අනේ නවතින්න

දෙනෙත් රතු වී හැඬූ හැටි දන්න

ඔබට පමණයි හැකි සනසවන්න

නුඹේ ආදර දැලේ මා

පටලැවී සිරවී මෙසේ

වේදනාවන් විදින්නේ මුත්

මිදීයන්නට නෑ හිතක් 

මිදීයන්නට නෑ හිතක්

නුඹේ ආදර දැලෙන් මිදී

ලැබෙන සැම වේදනාවන්

පරයාවි නුඹ ආදරෙන්

දුර්වලව පණ ගැහි ගැහී

මියෙන තෙක් මා ඉන්නම්

ඉඩ දෙන්න මට රැඳී ඉන්නට

මියෙන තෙක් ටික කාලයක්

ලියන නොලියන

කව් පද අතර 

දුක සඟවමි

ජීවිතය මේ යැයි

කියා දුන් නුඹගෙන්

ජීවිතය විමසමි

තැවෙමි දැවෙමි

නිතරම

නුඹවම සොයමි

ප්‍රේමයේ රිදුම මේ යැයි

සිතමි තැවෙමි

හඬමි

මගේ ආදර ගීතයේ

තනුව නුඹ කියා දුන්

නුඹම  ආපිට අරන්

ඉතිරි වී පද පෙළක්

ගයන්නේ කෙලෙස මා

තනු නොමැති ගීතයක්

බැරිද ආපිට දෙන්න

තනුව නුඹ කියා දුන්

දරා ගනු නොහැකිව

හඬා වැටෙනා සිත

සොයා නුඹවම

මා පෙළා රිදවන අරුම

නුඹ සිටින ඉසව්වක

රැඳෙන්නට මදකට

ඉඩ නොදී ඉන්නට

මා කළ වරද කිම

සිතුවිලි එකින් එක ගැටෙමින් බිඳෙමින්

නුඹවම සොයා වෙහෙසෙයි

බිඳක් විමසා බලනු හිතවති නුඹ නොමැති ලොව දුකක්

රැයක් අවසන දිනක් එළබෙන එකම බියමුසු දෙයක්

නුඹේ වදනක සුව ගෙනෙනු මැන ආදරේ නැති උනත්

ඉනික්බිති නුඹ නොමැති ලෝකයක

අතරමං වී මග ගල් ගැසී සිටියෙමි

නුඹ සොයා පිරික්සමි වට පිට

නැත සේයාවක් වත් පෙනෙන්නට 

ගිණි නගින රලු වැල්ල මිස

ක්ෂේම භූමියක් මතුව 

දිව ගියෙමි ඒ කරා සැනින්

අහෝ, ඒ ක්ෂේම භූමියක් නොව

මිරිඟුවකි හද රවටන, රිදවන

ගුගුර ගුගුරා අහස හඬමින් කියන්නෙත් නුඹ ගැන තමයි

දිදුල දිදුලා විදුලි එළි නුඹ සමඟ මතකය අවුස්සයි

විඳව විඳවා ගෙවන්නට වන ජීවිතය  හද තිගස්සයි

බිඳව බිඳවා ආදරය යනවාට තවමත් විරුද්ධයි

 

අද රෑ 8ට රුහුණු ගුවන්විදුලි සේවය අහන්න.....

107.3

107.5

Radio Garden App

වටහා ගත නොහී ඊලඟ නිමේෂය

නොවැටී නැවතුනා කඳුලු බිංදුව

ඇස තුල!

සිහින බොඳ වී යන්න මත්තෙන් මගෙන් නුඹ වෙන් වී

වරක් හිනැහී හිත නිවන්නට වත් නේන බව සිහිවී

නුඹව මැවි මැවි මැවෙන සිතුවිලි රාශියක සිරවී

ගතින් පණ රැකුණත් සිතින් මා බොහෝ කල් මියැදී

සුන්දරම රුව කෙමෙන් මා හට අහිමි නොම වේ නම්

මං මෙතැන නැවතී නුඹ එතැයි තව බලන් ඉන්නම් 

සවන සනසන මිහිරි වදනින් ආදරෙයි තවම

අහන්නට හැකි වුනොත් සතුටින් මියෙනු හැකි නොවෙද

සිතුවිලි සිහින තැන තැන විසිරෙන රෑක

පැතිරුණු අඳුරු සෙවනැලි සිත ඇඳි රූප

නොනිදා පහන් වන රැයකදි දුටු හීන

ගෙල සිර කොට නවතනවද මගෙ හුස්ම

ඇවිත් යනවද එක මොහොතකට රාත්‍රිය අඳුරුයි

රුදුම් පිරිමැද සිත නිවන්නට හැකි නුඹට පමණයි

නුවණ් තෙත් කල වේදනාවක අරුත ඒ නුඹමයි

ලවන් සනහන ගීතිකාවක පවස හද රිදවයි

විටින් විට සිහිවෙද්දි නුඹ හා මැවු හීන අහසේ

සිතින් සිත වෙන් නොවී ඉන්නට පෙම් වදන් අස්සේ

නෙතින් නෙතවත් මුණ ගැහෙන්නට  නොහැකි වී ඇත්තේ

අතින් අතවත් නොගෑවී පෙම් කලේ නුඹ මත්තේ

රුවින් අග තැම්පත් අහිංසක නුඹ භාවනාවක්

සිඳින්නට බැරි තරම් සිත මත රැඳි වේදනාවක්

සැනින් පැමිණී සිත නිවන්නට හැකි ගීතිකාවක්

සවන් සනසනු මිහිරි වදනින් යලි එක් වතාවක්

 

 නොනසා රැකෙනු නොහැකිව

රිද්ද රිද්දා පාරන අරුමය

දළුලා වැඩුණු දෙහිතක

ප්‍රේමය සිඳිනු බිඳිනු කෙළෙසද

ගිණිලා සිහින බොඳකර

සමරනු ගිණි දලු මවන විසිතුර

බඳවා දෑත් සිර කර

හිස සිඳ නසනු නොහිතා, එකවර!

යකඩ කටුවක් හිස තබා

මිටියකින් නුඹ පහරදෙයි

තාලයට හරි අපූරුයි

යකඩ යකඩ ගැටෙන හඬ

රිද්මයට හරි මිහිරියි

නුඹ කුල්මත්ව හිනැහෙයි

හඬ පමණක් වණන්නෝ

නුඹ පසසයි

අහා ඇයනම් අපූරුයි

රළු යකඩ එකිනෙක 

තාලයට හප්පා

මවන නාදය මිහිරියි

ඒ හඬ මාරයි

කටුව හිස පසාරු කර

යන්න තව ටික මොහොතයි

හිස දෙදරා යයි

හඬක් නැගිය නොහැක

නුඹ මගේයි

ඔව් නුඹ මාරයි

ගුගුර ගුගුරා වහින වැස්සත්

හරියටම නුඹ වාගෙමයි

චිචිරි චිරි හඬ සවන පාරා

නිහඬ රෑ කළබල කරයි

අහස් ගැබ හිස් කිසිදු එළියක

ලකුණු නැති රැය සීතලයි

නුඹේ උණුහුම නැති රැයක

හීතල මටත් ඔච්චම් කරයි

මට ද මම අත හැරෙන මොහොතක

නුඹට මා අත හැරෙන හැටි පුදුමයක් වෙන්නේ කොහොමද දිනක දී

නදිය ගල් පර පසුකරන් සයුර සිප ගත් මොහොතෙදිත්

ඈත කන්දෙන් පැන නැගී හිනැහි හිනැහී

පැමිණි වග කාටනම් අමතක කළැ'කිද හිතවතී

රෑක කළබල පාරක නිහඬ සිතුවිළි ගොන්නක

මිරිකි මිරිකී නුඹ ගැනම මා ලිවු වැකී

නුඹ නොතේරුම් ගත්තද උරණ වී

වේදනාවේ දුම් පොකුරු පෙනහලු පුරා සැරි සරද්දිත්

වෙවුල වෙවුලා නුඹව සොයමින් කෑ ගසා හැඬුවෙම් 

සීත රැයකට සමු නොදී

හිත කැකෑරෙන හවසක

නුඹ අතෑරෙන දසුනක

මංමුලාවන සිහිනෙක

නුඹ හිනාවෙන හැටි මට

මගේ ආදරයට....

නිහඬවම සමු දෙන්න හැකිනම්

නුඹට මෙන්

නිහඬවම සමුදෙමි මොහොතක්

සෙනෙහසින්

මොහොත අවසන් වූ සැනින්

සැනෙකින්

දිව එමි සොයා නුඹ කරා

ඒ මොහොත සිත පෑරූ අයුරු කියමින්

ඔබ අන්සතු නැත

ඔබ මා සතුය

මා සතු මගඟු වස්තුව 

අහිමි වේ යැයි

සිතන්නේවත් කෙලෙසග්ද

ජීවිතය කියා දුන් නුඹම

ජීවිතය උදුරා ගනු ඇතැයි

බිය වෙමි

බිය වෙමි

විසෙන් විස නැසෙන ලෙද

වේදනාවෙන් නැසේවිද රිදුම

පුපුර පුපුරා නැගෙන ශෝකාලාපය

නසන සේ දවාලමි හදවත

කටු ඇතත්‍ රෝස නටුවක

රෝස මල රකිනු හැකිවෙද

උයන්පල්ලන් මල්කරුවන්

නෙළා ගෙන යනු ඇත

රලු කටු ඇති නටු

රහසේ හඬනු ඇත

වියලී මියෙනු ඇත

සිනාසෙන දිනක් තෙක් නුඹ

හඬනු ඇත හැමදාම මම

විඩාපත් හදවතට පණ

ගැහෙන්නට සිනාවක් ඇත

ප්‍රේමයක ගිණියම්ව හෙට

පිළිස්සී මා මියෙනු ඇත

පහන්සිල නුඹ, එහි ගැටී මම

අද හෙටම පිළිස්සෙනු ඇත

සමුගන්නවත් නොදී මොහොතක්

සමුගන්නෙ කොහොමද මේ ලෙසින්

සිප ගන්න හදවත වතාවක්

ඉඩ දෙන්න පෙර ලෙස ආදරෙන්

ගිණි පුළිඟු විසිරුණු නිමාවක්

හරි වේදනා බර ගීතයක්

සොයමු අපි මොහොතක් අරන්

නිමාවක්, වැනි භාවනාවක්

නීර රසැති හැඟුමන්

බීර වලින් තෙමුවෙම්

මීර නොමැති මොහොතක්

කූර ලෙසින් ගෙවමින්

සාද නොමැති රෑක

සීත නොමැති හීන

නාද කරන දාක

පාන නුඹයි මැණික

සිරුරෙන් ජීවය කෙමෙන් කෙමෙන් නික්ම යයි

එ දවස ඉක්මන් වෙන තුරා නුඹ පෙරමඟ බලා සිටී

නුඹ දිරි දුන් ජීවිතයේ විනාශය නුඹ පතයි

මම ඊට සහය වෙමි

නුඹට මම සහය වෙමි

සැමදා නුඹ සමඟ මා සිටියාක් මෙන්

මගේ විනාශය පතන මොහොතේ ද

මා නුඹේ පසෙකින් සිටගමි

නුඹේ අරමුණට යාමට සහය වෙමි

විරහවත් කොටසකි ප්‍රේමයේ

නමුදු කිසිදා නොපැතූ

එවන් විරහවක රුදු බව

නුඹ නොවැහෙටහෙන නමුදූ

රිදෙන්නට හදවත නොනැවතී

පිහි පහර නුඹ ඇනපූ

නුඹෙන් නොපතමි විරහවක්

ප්‍රේමයක් තොර කරලූ

නිහඬ බව දැරිය නොහැක

ජීවිතය නිහඬ කරවනසුලුය

ඔබේ මුදු වදන් නොපතමි

රලු ලෙස හෝ මා අමතන්න

මම මඟබලා හිඳිමි

අයිතියක් නැතිවමම අයිතිවාසිකම් කීමි

එක්වීම නැතිවම වෙන්වෙන්න සිදුව ඇත

ජීවිතයක් නොමතිව ජීව්තය ඵල කිම

කිසිවෙකුත් නොඅසන කතාවක් සඟවමි

අජීවී ජීවියකු දැක තිබේද

මා දෙස බලන්න

මා ඇවිදින මළමිණියක්

ඔබේ ආදරය අහිමි මා

ජීවය සුන් වූ සිරුරක්

මා සිටින තැනට එන්න

මාගේ සිතින් සිතන්න

එතරම් වේදනාවක් දරා ගන්නට

කිසිවෙකුටවත් නොහැකි බැව් 

වැටහේවි නුඹටත්

වේදනාවෙන් රිදුම් දෙන හදවතක්

ජීවිතය අයදින දින

එය නොලැබෙන දින

වෙන කුමක් නම් කරම්ද

තීරණය කල යුතුව ඇත

වේදනාවන් රැසකි

ඔබව අයදිමි

ඔබේ සිනහව අයදිමි

ඔබේ වදන් අයදිමි

ජීවිතය අයදිමි

ජීවිතය අයදිමි

ජීවිතය අයදිමි

ආදරයෙන් ලියමි,

ආදරේ බව පමණක් දනිමි,

වේදනාවේ තැවෙමි,

ජීවිතය අයදිමි 🙏

ජීවිතය මහ පුදුමාකාරය

පරෙස්සම් කරමින් 

ආදරෙන් බලාගත්

ඇයගෙන්

ජීවිතය අයදීමට සිදුවීම

පිළිගන්නේ කෙසේද

කවුරුනම් විශ්වාස කරයිද

ජීවිතය පුදුමාකාරය

මම ඇයගෙන් ජීවිතය අයදිමි

මා බේරා දෙන ලෙස ඉල්ලමි 🙏

කියන්න

මිනිස්සු හිනා වෙනකොටයි ලස්සන,

ඒත්,

හිනා වෙන්න තියෙන හේතු නැති වෙලා යනකොට,

හිනා වෙන්නෙ කොහොමද?

ඔබ 

කෙදිනක හෝ

ජීවිතය දිනන තුරු 

මග බලා සිටියෙමි

මා 

අත හැර දමා

ඔබ නික්ම යන්නට

සැරසෙනු දකිමි

නුබේ ජය

පැතූ මා හට

පරාජය උරුම කර

නුඹ වෙන්ව යන හැටි

අදහනු නොහැකිව

තැවෙමි

දැවෙමි

ලතැවෙමි

මියෙමි

 අසනි වැස්සක 

නුඹ සොයා දිව එමි

විදුලි ගෙරවිලි හඬ තුලින්

සොයා අවසන නුඹ ලැබෙනු ඇත

එසේ නැතිනම් මා මියෙනු ඇත

අසනි වැස්සට හසු වෙමින්

නොයා ඈතට නුඹ සිටින වග

පැවසුවත් ඇති ආදරෙන්

අසනි වැස්සේ මියෙන්නම්

ඔබ නික්ම යන මාවත

මල් පිපී ඇති

විහඟුන් ගී ගයනු ඇති

නිදහසේ සරනු ඇති

මිහිරි ගී ඇසෙනු ඇති

ඔබ මා සිර කල සිපිරි ගෙය

අඳුරුයි

එපමණයි 🙏

 නුඹ 

නුඹේ සිත

දැඩි කරන්

ඉන්න හැටි

පුළුවන් ද 

පවසන්න

මටත් ඒ හැටි

කියා දී 

නුඹ යන්න

එතකන්

ටිකක් ඉන්න

 සොඳුරිය

මා ඔබට ආදරය කරමි

මාගේ ජීවිතයට ද වඩා ආදරය කරමි

මගේ ජීවිතය සහ ඔබ අතරින්

තෝරා ගැනීමට සිදුවේනම්

මම ඔබ තෝරා ගනිමි

එබැවින් 

ජීවිතය අතරමග

මා අතරමං කොට

සැඟවී නොයන්න

ආයාචනා කරමි......🙏

 🙏🙏🙏🙏🙏

ජීවිතය මෙතරම් බයෙන් ගත කරන තවත් කාලයක් තිබී නැත. නුඹ අහිමිවේ යැයි බියෙන් මෙලෙස ජීව්තය ගත කිරීම මහත් වූ වෙහෙස දනවන්නකි. ඒ සඳහා පිළියමක්ද මා හට නොවැටහේ. නුඹේ හඬ වරක් ඇසීමෙන් පමණක්ම වුව තවත් කාලයක් ජීවත් වීමට ශක්තිය ලැබෙන බව නුඹ හොඳින් දැන සිටිනා බවද දනිමි. සොඳුරිය, නුඹේ වදන් සවනත වැකෙන තුරා මා බලා හිඳිමි. 🙏🙏🙏

මැණික

නුබවම සිහිවෙන්නේය

මා තනිව බලා සිටිමි

වේදනාවෙන් මිරිකී

ශෝකයෙන් නෙත් තෙත්වී

නුඹේ වදනන් අසන්නට

වේදනාවෙන් මග බලමි

තනිව හඬමි

දුක්වෙමි

මේ දුක ඇසෙන නිමේශයක

නුඹවම සොයමි

තනිව හඬමි

දුක්වෙමි

...... .....

ඔබේ මුදු සිනාවට ආදරය කරමි,

ඔබේ මුදු වදන් සවනත වැකෙන තෙක් බලා හිඳිමි,

ආදරය මේ යැයි කියා දුන්නේ ඔබම බැව් දනිමි,

ආදරයේ වේදනාව වටහා දෙන්නේද ඔබම බැව් දනිමි,

වේදනාබරිතව බලා හිඳිමි,

නිදි නොමැති රාත්‍රීන් ගෙවමි,

නොනිදා නුඹවම සොයමි,

නුඹ නොමැති තැන ජීවිතය හිස්තැනකි,

ආදරය බව පමණක්ම දනිමි,

එබැවින්, දරාගෙන බලා සිටිමි 🙏

ආදරය උපරිම දැනුණු තැන නැවතීම අරුමක් නොවේ. ආදරය උපරිමව දැනුණු හදවත රැක ගැනීමට වෙහෙසීම අරුමයක් නොවේ. එවන් හදවතක් හැරයාමට උත්සාහ කිරීම දරා ගත් නොහැකි හැඟීමක් ද නොවේ. ජීවිතයේ කිසිදා හිමි නොවන බලාපොරොත්තු තිබිය හැක. එවන් බලාපොරොත්තු මත මිනිසු ජීවත් වේ. බලාපොරොත්තුව පවා විනාශ කර දැමීම කිසිවෙකුටත් කිසිමදාකවත් දරා ගත හැකි දෙයක් නොවේ. ඉතින්, ජීවිතයක් අතරමග අතරමං කර නික්ම යාම කාටනම් දරාගත හැකිද? එබැවින් නැවත නැවතත් ඉල්ලමි.

 බාඳුරා මලකට 

පෙම් කරන මට

වේදනාවන්

වේදනාවක් වෙන්නෙ කෙලෙසද

ප්‍රේම ගීයක් 

පදබඳින තැන

නුඹ නොමැති දා

වේදනාවන් නසනු කෙලෙසද

ගයන ගීයක

රස විඳින්නට

නුඹ පැමිණ නැත

එයම මට මහ වේදනාවක්

 💉💉💊💊🌡️🌡️🙁🙁🙏🙏

ඔබ හිමි නැතත් ;

ආදරය හිමි බව අදහමි,

එබැවින් ඈදරය රැකගැනීමට වෙහෙසෙමි.

ඔබ හිමි නොවන බැව් දනිමි.

ආදරය අහිමි තැන......

තැවෙමි,

වැළපෙමි,

නුඹවම සොයමි......

එහෙම අය ❤️

 

ඒ වගේමයි නිහඬ බව

මූසල පාලු හිස්කමක් 

ජීවිතය කළකිරෙන හැඟීමක්

අඳුරු බියසුළු මොහොතක්

වේදනාවක කිමිදුමක්

ආයාචනය

බියෙන් තැති ගැන්මෙන් මෙසේ ගෙවු කාලක් මා නොදන්නෙමි

නොයන් සොඳුරිය වෙන් වී සිතින් නිතරම පතනෙමි

නෙතින් නොදුටුව'මුත් හදේ සිටිය යුතු බව අදහමි

අයදිමි නුඹෙන් ඉල්ලමි ආදරය යලි අයදිමි

අහම්බෙන් වගේ මා ජීවිතේම නුඹ අරක් ගත්

පාලු සොහොන් පිටියක්, කෝ නුඹ නැති තැන සතුටක්

රිදෙන රිදෙන වදනින් නුඹ තලා පෙළා දැමුවත්

නුඹට බැඳුණු සිත කිසිදින වෙන් වෙන්නට අසමත්

ජීවිතයක් තනිකර දා යන්නට සිත් පාරා

දැනෙන දැනෙන හැම මොහොතක ගලයි කඳුළු දාරා

හුස්ම පොදත් නවතින්නට ගලමින් ලේ රූරා

ගලන හෙලන කඳුළු බිංදු වාගෙයි දිය සීරා

නුඹේ එක් වදනකට හැකිය සිත් නිවන්නට

නුඹේ නිහැඬියාවට හැකිය හද දවන්නට

ජීවිතය නිවාලන නුඹේ මුදු වදන් පෙළ

ජීවිතය දවා ලන නුඹේ රුදු නිහඬ බව

එබැවින් සොඳුරිය, නික්ම නොයා රැඳෙන්න 🙏

වෙදනාවන් නිවා ලන්නට ඔබයි සිටියේ ලඟ මගේ

වේදනාවෙන් පුරා හදවත නික්ම යන්නේ නුඹ කෙසේ

සිනාසෙන්නට නොහැක මොහොතක් වේදනාවන් පිරි සිතේ

කියාදෙනවද සිත නිවන හැටි නික්ම යන්නට පෙර අනේ

කිසිත් ඉතිරි නැති තැන

 රිදිම් ඉවසිය යුතු බැව් දනිමි

නමුදු මෙතරම් රිදුම් 

ඉවසිය හැකිද පණ ඇත්තෙකුට

ඉවසිය නොහැකි තැනක තැවෙමි

නුඹට නොහැඟෙන ගුප්ත හැඟීමක නිමග්න වෙමි

මම කවුදැයි නොදන්නා නොදැනෙනා තැනක

රැඳී ලතැවෙමි

නුඹ අවැසි බැව් පමණක්ම දනිමි

 මරණීය වේදනාවක්

රමණීය ආදරයකින් මතුවන විරහවක්

රිදෙන තැනවත් නොතේරෙන රිදුමක්

රුදුරු ඇයි නුඹ මේ තරම් 

නොදැනේ නොසිතේ කුමක් කරම්

අවිනිශ්චිත අනාගතයක අදුරක්

වෙලා මා ගත සිත මරණයේ සෙවනැල්ලක්

නුඹ ඇවිත් ගෙළ සිඳින සිහිනයක්

විසල් අහස් කුස තරමට ආදරක්                   ලදිම්

නිමක් නොමැති සයුර තරම් ආදරයක්         දුටිම්

අසුරු සැනින් වෙන්වෙන්නට සිදු වන බව සැනින්

දැනෙන විටක ඉවසන්නට මටත් කියා       

දියන්

රිදුම්

මා අතිශය භයානක සිහිනයක් දකිමි. එය සිහිනයක්ම මිස සැබෑවක් වන්නෙ කෙසේදැයි සිතමි තැවෙමි. මේ අති වේදනාකාරී අත් දැකීමෙන් මා මුදවා ගැනීමට හැකි එක අයෙකු පමණක් මෙලොව සිටී. ඇය පැමිණ මේ දකින වේදනාකාරී සිහිනයෙන් මා මුදවාගෙන වේදනාත්මක රිදුම් සුවපත් නොකළත්, ඒ රිදුම් කාලයත් සමඟ වියැකී යන්නටවත් ඉඩ දෙනු ඇතැයි තවමත් බලාපොරොත්තු වෙමි. 

වසර ගණනාවක් පුරා වෙන කිසිවක් නැතත් මම ආදරය කර ඇත්තෙමි. ඒය ඇයට අමතකව නැතැයිද සිතමි. 

ඔබ යලි එන තුරා දැවෙන හදවත ඉවසාගත නොහැකිව රිදුම් දෙයි.

අවිනිශ්චිත

ජීවත්වීමට ආදරය අවැසිය. ආදරය කරනනෝ එකිනෙකා කෙරෙහි අවදානය (attention) යොමු කිරීම ඒ ආදරයේ ලොකුම වගකීම සහ ආදරය ලබන්නාගේ ලොකුම බලාපොරොත්තුව බව මා විස්වාස කරමි. එම අවදානය ගිලිහී තම ආදරය විසින් තමා නොසලකා හරින තැනක ජීවත් වීම පවා අනවශ්‍ය දෙයක් බවට පත්වේ. එවන් විටෙක ඒකිනෙකාගේ දරා ගැනීමේ ශක්තිය ඉදිරිය තීරණය කරනු ඇත. ඒ සාමාන්‍ය ජීවීතයේ දරා ගැනීමේ ශක්තිය ලෙස වරදවා වටහා නොගන්න. ඒ ආදරයේ දරා ගැනීමේ ශක්තියයි.

මිනිස්සු තමට ඕනෙ දේවල් එපා දේවල් තීරණේ කරන්නෙ තමන් ගාව දැන් තියෙන දේවල් අනුව. ලොකු ලොකු දේවල් අලුතින් හම්බුනාම කාලාන්තරයක් ලඟ තිබ්බ පුංචි පුංචි දේවල් කුණුගොඩට වැට්නවා. සමහර විට ආයෙ නොපෙනෙන්නම පුච්චලා දාන වෙලාවලුත් තියෙනවා. 

ඒත් ඒ පුංචි පුංචි දේවල්වලට කතා කරන්න පුලුවන්නන් කියයි ඒගොල්ලො කොච්චර ආසාවෙන් ආදරෙන් ද ඒ තැන හිටියෙ කියල. හැබැයි අලුත් ලොකු දේවල් ඉස්සරහ ඒ දේවල් තේරුන් ගන්න මිනිස්සු කැමති නෑ. තේරුන් ගත්තත්, ඒ තේරුන් ගන්න කාලෙට අර පුංචි දේවල් පේන්නවත් නැති වෙලා විනාශ වෙලා තියේවි. 

එදාටවත් දුකක් නොහිතෙන්නත් පුලුවන් සමහරුන්ටනන්.....